Liturgia to spotkanie ludu Bożego poprzez konkretne obrzędy z żywym, obecnym Jezusem Eucharystycznym, które ma na celu zbawienie każdego człowieka. Udział w liturgii powinien być połączony z ewangelizacją (katechezą) i nawróceniem, wynikać z wiary i prowadzić człowieka do uczynków miłości. Liturgia pozwala czlowiekowi doświadczać miłości Trójcy świętej. Jest modlitwą i oddawaniem czci Bogu oraz źródłem błogosławieństwa Bożego i mocy Kościoła.

(por. KKK 1069-1083)

W Piśmie świętym mianem duszy określa się często całe życie człowieka lub całą osobę ludzką, bowiem to właśnie dzięki duszy człowiek jest szczególnym obrazem Boga. Nasza dusza nie jest dziełem rodziców, ale została stworzona bezpośrednio przez Boga. Jest całkowicie zjednoczona z ciałem, które ożywia i czyni w pełni ludzkim. Jest nieśmiertelna, więc po śmierci nie obumiera, lecz jedynie oddziela się od ciała do czasu, kiedy w chwili sądu ostatecznego będzie mogła się z nim znów połączyć.

(por. KKK 362-366).

Duch Święty jest Osobą Boską, która przenika wszystko, nawet Boga samego. Dlatego tak trudno pojąć i opisać Jego istotę. Choć Go nie słyszymy, to poznajemy, gdy objawia nam słowo Boże i, napełniając serca, pozwala przyjąć je w wierze. Duch Święty został nam dany jako dar. To On objawia nam Boga i pozwala poznać Chrystusa. Mówiąc w skrócie, Duch Święty buduje, ożywia i uświęca Kościół, a bez Jego udziału nic nie może się stać.

(por. KKK 687-747).

Nie możemy ich zobaczyć, bo to stworzenia czysto duchowe. Tak jak ludzie posiadają rozum i wolę, są jednak istotami nieśmiertelnymi, a swoją doskonaością przewyższają nie tylko nas, ale i wszystkie inne stworzenia widzialne. Całym sensem ich bycia jest służba Bogu przez całą wieczność. Każdy z nas ma też własnego Anioła zwanego aniołem stróżem - nauczyciela i opiekuna, który ma prowadzić nas przez życie.

(por. KKK 687-747).

Chrystus rozsyłając apostołów, powiedział: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna, i Ducha świętego" (Mt 28,19). Od tej pory Kościół nieprzerwanie realizuje ten nakaz poprzez sakramenty chrztu świętego. Istotą chrztu jest trzykrotne polanie głowy kandydata (najczęściej dziecka, które przynoszą rodzice kierowani jego najwyższym dobrem) wodą i wymówienie formuły: "(imię), ja ciebie chrzczę, w Imię Ojca i Syna, i Ducha świętego". Towarzyszą temu dodatkowe obrzędy (liturgia słowa, poświęcenie wody, modlitwa z egzorcyzmem, nałożenie białej szaty, namaszczenie krzyżmem świętym, zapalenie świecy)

(por.KKK 1223-1245).