Ewangelizacja wizualna
(2023-08-03)
MARYJO, JESTEM, PAMIĘTAM, CZUWAM.
Z palestyńskiej Kany Galilejskiej przenieśmy się teraz sercem i wyobraźnią do naszej polskiej Kany – na Jasną Górę, przed obraz Maryi, matki troskliwej i wymagającej, a równocześnie wspomagającej. „Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”. Te trzy wiodące słowa jasnogórskiego apelu: jestem – pamiętam – czuwam krzepiły nasz naród w czasie wielkich duchowych zmagań. Sięgając do nieocenionego skarbca nauczania św. Jana Pawła II, warto zamyślić się nad tymi trzema słowami, one bowiem winny stać się naszymi życiowymi przewodnikami: jestem – pamiętam – czuwam.
1. „Jestem” – odpowiedział głos z krzaka gorejącego Mojżeszowi, gdy ten pytał Boga o imię. „Jestem, Który Jestem” (Wj 3,14). „Jestem” – imię będące fundamentem Starego Przymierza stanowi również fundament Przymierza Nowego. Jezus Chrystus mówi do Żydów: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,30). „Zanim Abraham stał się, Ja jestem” (J 8,58). „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja jestem” (J 8,28). Kiedy zbliżał się wieczór przed paschalnym szabatem, zdjęto Jezusa z krzyża i złożono w grobie. Trzeciego dnia stanął pośród swych uczniów zmartwychwstały, aby im, „zatrwożonym i wylękłym, powiedzieć: Pokój wam! [...] to Ja jestem” (Łk 24,36-37.39). Odchodząc zaś do Ojca, zapewnił: „Jestem z wami [...], aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Boskie „Jestem”: „Jestem” Przymierza – „Jestem” tajemnicy paschalnej – „Jestem” Eucharystii. 2. Jestem przy Tobie. Pamiętam. Człowiek jest wobec Boga, trwa przy Bogu przez to, że pamięta. Przez to, że zachowuje słowa Boże i wielkie sprawy Boże, rozważając je w sercu – tak jak Maryja z Nazaretu. Wśród wszystkich uczniów Boskiego Mistrza do Maryi najpełniej odnoszą się słowa: „Jestem przy Tobie. Pamiętam”. 3. Czuwam. W jasnogórskim obrazie słowo „czuwam” ma treść maryjną, ściśle odpowiadającą ikonie Bogarodzicy. „Czuwam” oznacza postawę matki. Jej życie i powołanie wyraża się w czuwaniu. Jest to czuwanie nad człowiekiem od pierwszych chwil zaistnienia. Czuwanie to łączy się ze smutkiem i z radością. Kościół zabrał z sobą to macierzyńskie czuwanie Maryi. Dał mu wyraz w tylu sanktuariach na całej ziemi. Żyje nim na co dzień. W naszej ojczyźnie pokolenia żyją ze świadomością „czuwania” Matki Bożej. Z Jasnej Góry czuwa Ona nad całym narodem, nad wszystkimi. Szczególnie w momentach trudnych, wśród doświadczeń i zagrożeń. „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Mk 14,38). Wśród wszystkich uczniów Chrystusa Maryja jest pierwszą „czuwającą”. Trzeba nam nieustannie uczyć się Jej czuwania.
Podczas ziemskiej wędrówki warto mieć swoją orędowniczkę w niebie. Warto swe oczy zwrócić właśnie na Maryję. Ukochała ona nas swoje dzieci i codziennie chce nas prowadzić do swojego Syna.
Miesiąc sierpień upływa wielu z nas na trudzie pielgrzymowania do naszej Matki. Pielgrzymka jednak to nie tylko trud codziennej drogi to też radość z bycia wśród ludzi wierzących, radość z osiągnięcia kresu pielgrzymowania i w końcu radość z codziennej Eucharystii i modlitwy. Nie ustawaj w swojej wędrówce.
1. „Jestem” – odpowiedział głos z krzaka gorejącego Mojżeszowi, gdy ten pytał Boga o imię. „Jestem, Który Jestem” (Wj 3,14). „Jestem” – imię będące fundamentem Starego Przymierza stanowi również fundament Przymierza Nowego. Jezus Chrystus mówi do Żydów: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,30). „Zanim Abraham stał się, Ja jestem” (J 8,58). „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja jestem” (J 8,28). Kiedy zbliżał się wieczór przed paschalnym szabatem, zdjęto Jezusa z krzyża i złożono w grobie. Trzeciego dnia stanął pośród swych uczniów zmartwychwstały, aby im, „zatrwożonym i wylękłym, powiedzieć: Pokój wam! [...] to Ja jestem” (Łk 24,36-37.39). Odchodząc zaś do Ojca, zapewnił: „Jestem z wami [...], aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Boskie „Jestem”: „Jestem” Przymierza – „Jestem” tajemnicy paschalnej – „Jestem” Eucharystii. 2. Jestem przy Tobie. Pamiętam. Człowiek jest wobec Boga, trwa przy Bogu przez to, że pamięta. Przez to, że zachowuje słowa Boże i wielkie sprawy Boże, rozważając je w sercu – tak jak Maryja z Nazaretu. Wśród wszystkich uczniów Boskiego Mistrza do Maryi najpełniej odnoszą się słowa: „Jestem przy Tobie. Pamiętam”. 3. Czuwam. W jasnogórskim obrazie słowo „czuwam” ma treść maryjną, ściśle odpowiadającą ikonie Bogarodzicy. „Czuwam” oznacza postawę matki. Jej życie i powołanie wyraża się w czuwaniu. Jest to czuwanie nad człowiekiem od pierwszych chwil zaistnienia. Czuwanie to łączy się ze smutkiem i z radością. Kościół zabrał z sobą to macierzyńskie czuwanie Maryi. Dał mu wyraz w tylu sanktuariach na całej ziemi. Żyje nim na co dzień. W naszej ojczyźnie pokolenia żyją ze świadomością „czuwania” Matki Bożej. Z Jasnej Góry czuwa Ona nad całym narodem, nad wszystkimi. Szczególnie w momentach trudnych, wśród doświadczeń i zagrożeń. „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Mk 14,38). Wśród wszystkich uczniów Chrystusa Maryja jest pierwszą „czuwającą”. Trzeba nam nieustannie uczyć się Jej czuwania.
Podczas ziemskiej wędrówki warto mieć swoją orędowniczkę w niebie. Warto swe oczy zwrócić właśnie na Maryję. Ukochała ona nas swoje dzieci i codziennie chce nas prowadzić do swojego Syna.
Miesiąc sierpień upływa wielu z nas na trudzie pielgrzymowania do naszej Matki. Pielgrzymka jednak to nie tylko trud codziennej drogi to też radość z bycia wśród ludzi wierzących, radość z osiągnięcia kresu pielgrzymowania i w końcu radość z codziennej Eucharystii i modlitwy. Nie ustawaj w swojej wędrówce.
