Ewangelizacja wizualna
(2022-12-29)
BÓG ZAMIESZKAŁ MIĘDZY NAMI
Bóg zamieszkał między nami
Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony!
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice nieskończony!
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami...
W takich słowach kolędy - paradoksu przedstawi! przyjście na świat oczekiwanego Mesjasza polski poeta Franciszek Karpiński. Rzeczywiście, wydarzenie, jakie dokonało się prawie dwa tysiące lat w niepozornym miasteczku żydowskim - Betlejem - stanowiło totalne odwrócenie dotychczas przyjętej logiki ludzkiej. Jak pisze św. Paweł, Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć (1 Kor 1,27). W oczach świata ubóstwo było głupstwem, a dziecko - symbolem słabości. Tymczasem Bóg zechciał przyjść na świat właśnie jako dziecko, zrodzone w skrajnym ubóstwie. Paradoks Bożego Narodzenia zaczął się już wcześniej. Po narodzinach obiecanego przez proroków Mesjasza spodziewano się przyjścia królestwa radości, pokoju, sprawiedliwości i zbawienia. Tego Mesjasza oczekiwano z niecierpliwością. Tymczasem, kiedy się pojawił na świecie, nie rozpoznano Go. Król pokoju i sprawiedliwości swe pierwsze mieszkanie otrzyma! w ubogiej szopie poza miastem.
Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie (Łk 2,10 b, 12).Te słowa, skierowane do pasterzy przez anioła Pańskiego, mogą być przesłaniem nadziei i radości dla każdego z nas.
Na Ciebie króle, prorocy czekali, a Tyś tej nocy - nam się objawił! Jezus przychodzi na ziemię dla każdego z nas. Nie tylko dla tych, którzy Go oczekiwali, którzy tęsknili do tej chwili. Przychodzi do każdego z nas, bo każdy-w większym czy mniejszym stopniu marzy o spotkaniu z Bogiem, który zstąpił na ten świat jako delikatne Dzieciątko. I ludzie powoli zaczynają Go rozpoznawać. Przybyli pasterze i złożyli swe skromne dary. Później zjawiła się bogata karawana Mędrców z dalekich stron. A aniołowie Pańscy roznosili tę radosną nowinę coraz dalej i dalej, by wszyscy ludzie dobrej woli poznali, że wreszcie wypełniła się obietnica Najwyższego. Słowo Ciałem się stało i zamieszało między nami!
Jest taka piosenka, zaczynająca się od słów: Gdyby Bóg nie kochał nas, świat by jeszcze dziś nie istniał. Tymczasem Bóg ukochał nas ponad wszelkie nasze wyobrażenie. Nie tylko nas stworzył, ale zechciał zamieszkać pośród nas. Kiedy więc po raz kolejny wkraczamy w niepowtarzalną atmosferę błogosławionych świąt, zechciejmy podziękować Jezusowi za tę niezwykłą noc Jego narodzin na ziemi . Niech opłatek, wieczerza wigilijna, szopka i choinka zawsze będą dla nas przypomnieniem tej chwili, kiedy to Bóg z miłości do swego stworzenia wkroczył w historię człowieka i jego życie napełnił nadzieją.
O. Franciszek
Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony!
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice nieskończony!
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami...
W takich słowach kolędy - paradoksu przedstawi! przyjście na świat oczekiwanego Mesjasza polski poeta Franciszek Karpiński. Rzeczywiście, wydarzenie, jakie dokonało się prawie dwa tysiące lat w niepozornym miasteczku żydowskim - Betlejem - stanowiło totalne odwrócenie dotychczas przyjętej logiki ludzkiej. Jak pisze św. Paweł, Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć (1 Kor 1,27). W oczach świata ubóstwo było głupstwem, a dziecko - symbolem słabości. Tymczasem Bóg zechciał przyjść na świat właśnie jako dziecko, zrodzone w skrajnym ubóstwie. Paradoks Bożego Narodzenia zaczął się już wcześniej. Po narodzinach obiecanego przez proroków Mesjasza spodziewano się przyjścia królestwa radości, pokoju, sprawiedliwości i zbawienia. Tego Mesjasza oczekiwano z niecierpliwością. Tymczasem, kiedy się pojawił na świecie, nie rozpoznano Go. Król pokoju i sprawiedliwości swe pierwsze mieszkanie otrzyma! w ubogiej szopie poza miastem.
Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie (Łk 2,10 b, 12).Te słowa, skierowane do pasterzy przez anioła Pańskiego, mogą być przesłaniem nadziei i radości dla każdego z nas.
Na Ciebie króle, prorocy czekali, a Tyś tej nocy - nam się objawił! Jezus przychodzi na ziemię dla każdego z nas. Nie tylko dla tych, którzy Go oczekiwali, którzy tęsknili do tej chwili. Przychodzi do każdego z nas, bo każdy-w większym czy mniejszym stopniu marzy o spotkaniu z Bogiem, który zstąpił na ten świat jako delikatne Dzieciątko. I ludzie powoli zaczynają Go rozpoznawać. Przybyli pasterze i złożyli swe skromne dary. Później zjawiła się bogata karawana Mędrców z dalekich stron. A aniołowie Pańscy roznosili tę radosną nowinę coraz dalej i dalej, by wszyscy ludzie dobrej woli poznali, że wreszcie wypełniła się obietnica Najwyższego. Słowo Ciałem się stało i zamieszało między nami!
Jest taka piosenka, zaczynająca się od słów: Gdyby Bóg nie kochał nas, świat by jeszcze dziś nie istniał. Tymczasem Bóg ukochał nas ponad wszelkie nasze wyobrażenie. Nie tylko nas stworzył, ale zechciał zamieszkać pośród nas. Kiedy więc po raz kolejny wkraczamy w niepowtarzalną atmosferę błogosławionych świąt, zechciejmy podziękować Jezusowi za tę niezwykłą noc Jego narodzin na ziemi . Niech opłatek, wieczerza wigilijna, szopka i choinka zawsze będą dla nas przypomnieniem tej chwili, kiedy to Bóg z miłości do swego stworzenia wkroczył w historię człowieka i jego życie napełnił nadzieją.
O. Franciszek
