Ewangelizacja wizualna
(2022-02-12)
WPUŚĆ PROMIEŃ BOŻEGO ŚWIATŁA
Potrzebujemy Bożego światła, by oświetliło ciemne obszary w naszym życiu: - nasze trudne doświadczenia, - nasze choroby, - nasze porażki i błędy, - nasze szare strefy. Potrzebujemy, by wzeszło światło Chrystusa tam, gdzie być może wcale nie chcemy by dotarło. Powinno mieć dostęp do wszystkich tajnych zakamarków, skrywanych często ze strachu. Czasami jesteśmy trochę podobni do Adama, który tak odpowiedział Bogu, gdy ten go szukał, „Usłyszałem, że jesteś w ogrodzie, i przestraszyłem się, bo jestem nagi - dlatego ukryłem się”. (Księga Rodzaju 3,10), Pozwól Chrystusowi rozjaśnić każdy pokój w twoim życiu, nawet ten najciemniejszy. Nie bój się! To światło przynosi życie i odnowę. Jeśli obnaży jakieś nieczystości, jakiś brud, to dlatego, że Bóg chce oczyścić twoje serce i myśli. Być może wyciągnie na światło jakąś gorycz, zazdrość czy chęć zemsty? Po prostu poproś Boga, by ci wybaczył i uwolnił od tego. Tak, jeśli idziesz za Jezusem, nie będziesz chodził w ciemności ale będziesz miał światło życia!
Prowadź mnie, Światło, swą błogą opieką,
Światło odwieczne!
Noc mroczna, dom mój tak bardzo daleko,
Ty więc mnie prowadź.
Nie proszę rajów odległych widoku,
Starczy promyczek dla jednego kroku.
Tyś zawsze trwało, gdym przez głuchą ciemność,
Przez bór, pustynię,
Błąkał się dumny. Czuwaj nade mną.
Aż noc przeminie.
Prowadź mnie, Światło, swą błogą opieką,
Światło odwieczne!
Noc mroczna, dom mój tak bardzo daleko,
Ty więc mnie prowadź.
Nie proszę rajów odległych widoku,
Starczy promyczek dla jednego kroku.
Tyś zawsze trwało, gdym przez głuchą ciemność,
Przez bór, pustynię,
Błąkał się dumny. Czuwaj nade mną.
Aż noc przeminie.
