W zmierzającej do swego kresu pierwszej wrześniowej nocy przyszliśmy tu, na Westerplatte,aby zaciągnąć wartę narodowej pamięci. Nazwę tego gdańskiego półwyspu zna każdy, kto jest Polakiem. Zna ją także świat. Tu padły strzały, które rozpoczęły II wojnę światową. Tu polską, żołnierską krwią, zapisana została pierwsza karta kolejnego rozdziału zmagań o Niepodległą. Wtedy, w wrześniu 1939 roku – w jej obronie. Później: o jej odzyskanie. Obrona Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte utrwaliła się w pamięci narodu. Stanowi symbol bohaterstwa i wiernej żołnierskiej służby Ojczyźnie, godnej wiekuistej nagrody. „Prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westerplatte” – pisał poeta [Konstanty Ildefons Gałczyński].

Metropolita gdański nawiązał do słów papieża Polaka. - „Trzeba, aby ten symbol wciąż przemawiał, ażeby stanowił wyzwanie dla coraz nowych ludzi i coraz nowych pokoleń Polaków” – to słowa św. Jana Pawła II, który 12 czerwca 1987 roku był tutaj. - Ojciec Święty mówił wtedy do polskiej młodzieży, że każdy znajduje „w życiu jakieś swoje „Westerplatte”. Jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba „utrzymać” i „obronić” (…) w sobie i wokół siebie”.

Jesteśmy kolejnym polskim pokoleniem, które ma obowiązek „utrzymać” i „obronić” prawdę o Westerplatte, więcej: o tamtej strasznej wojnie, o tamtych zmaganiach o polskie „być albo nie być”. Obowiązkiem Kościoła i narodu jest pamięć o męczennikach. To jest wciąż niezakrzepła rana. Trzeba ją opatrywać, przyglądać się jej, rozpoznawać jej stan. Chrześcijańska powinność przebaczania nie wymusza atrofii pamięci. Przebaczający Kościół nie strąca w niepamięć swoich męczenników. Przeciwnie, czci ich ofiarę, choćby miała miejsce przed wiekami. Obowiązek pamięci, to także powinność państw i narodów. Miernik ich autentyzmu i godności. I Wojsko Polskie pamięta. Swoją doroczną obecnością manifestujecie tu, Bracia Żołnierze, swoją wierność najpiękniejszym tradycjom Wojska Polskiego. Westerplatte to posterunek waszej nieustannej duchowej obecności ….

Z Westerplatte, z posterunku wiernej żołnierskiej służby, w 79. rocznicę rozpoczęcia II wojny świtowej, zanosimy do Ciebie, Boże Ojcze Wszechmogący, Królu Wieków, naszą ufną modlitwę. Prosimy, abyś żołnierzom z Westerplatte, tym, którzy polegli w sprawiedliwym boju o wolność Ojczyzny i zmarli w następnych latach ofiarował wieniec wiecznej chwały, za ich wierną służbę w obronie polskiej wolności. Okaż swoje miłosierdzie wszystkim polskim żołnierzom, którzy na wielu frontach II wojny światowej, w kraju i poza jego granicami, szli drogami nadziei i żołnierskiego trudu ku Niepodległej. Także tym, którzy drogę ku wolności kontynuowali w latach komunistycznego zniewolenia: żołnierzom niepodległościowych formacji, bohaterom Grudnia 1970, ludziom Solidarności.

(Abp Sławoj Leszek Głódź, 1 września 2018 r.)