Patriotyzm jest czynnikiem  niezbędnym dla funkcjonowania narodu
i podstawą jego trwałości i integralności.

Główną istotą patriotyzmu jest troska o dobro wspólne, bez którego każda społeczność szybko ulega rozłamowi i dezintegracji. Dlatego jednym z licznych zadań państwa i kościoła jest obowiązek budzenia patriotyzmu w sercach młodych ludzi. W ścisłym znaczeniu - patriotyzm to postawa szacunku, ,umiłowania, oddania wobec własnej ojczyzny,
Bardzo ważnym elementem wychowania patriotycznego, zwłaszcza w odniesieniu do młodego pokolenia, są symbole narodowe: hymn państwowy, godło i biało-czerwona flaga. Symbole narodowe podkreślają niezależność państwa oraz związane są z tradycją historyczną i dziejami kraju. W chwilach zwycięstw czy też klęsk, przemawiały silnie do uczuć patriotycznych i pobudzały do działania w imię sprawy narodowej.
Miłość do ojczyzny może być realizowana w różnoraki sposób, np. poprzez kultywowanie tradycji i obrzędów, obchodzenie świąt i rocznic, oddawanie czci bohaterom narodowym i osobom zasłużonym dla kraju, jak również działania na rzecz lokalnej społeczności; świadomą postawę obywatelską czy też czynny udział w wyborach. Najgłębszymi korzeniami patriotyzmu jest więź z rodziną, rodem oraz miejscem zamieszkania. Początkowo patriotyzm miał wymiar lokalny, który charakteryzował się przywiązaniem do miejsca urodzenia, ojcowizny, miejscowej kultury, języka gwarowego czy też miejsc kultu religijnego.
Prawdziwy patriota stawia dobro ojczyzny ponad własne dobro i gotowy jest do poświęcenia dla ojczyzny własnego zdrowia a nawet życia. Postawa patrioty idzie w parze z poszanowaniem tradycji, która przekazuje z pokolenia na pokolenie treści kultury takie jak obyczaje, poglądy, wierzenia, sposoby zachowania a także normy społeczne. Dzięki przestrzeganiu tradycji możemy kontynuować zwyczaje, które są elementem historii naszych przodków, a tym samym coraz lepiej rozumieć skąd się wywodzimy i kim jesteśmy. Częstym zwyczajem staje się przyjmowanie przez młodych ludzi modnych wzorców z obcej kultury, które sukcesywnie wypierają rodzime zwyczaje i obyczaje. Sprawia to, że z czasem to, co tradycyjne postrzegane jest jako staroświeckie i nienowoczesne.
Aby zachować dla kolejnych pokoleń naszą narodową tożsamość, trzeba mówić odważnie o dziedzictwie i kulturze, o chrześcijańskich korzeniach tej kultury narodowej liczącej ponad 1000 lat.
Szacunek dla dziedzictwa narodowego, w tym dla historii i tradycji oręża polskiego ma szczególne znaczenie w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polski. Poczucie tożsamości i więzi narodowych, umacnia w żołnierzach wolę walki o dobro ojczyzny i bezpieczeństwa jej obywateli.
Kościół katolicki od pokoleń był nauczycielem i stróżem patriotyzmu, co uwidoczniło się na kartach historii naszego narodu, który pomimo wymazania z mapy świata w czasie zaborów, przechował swoją kulturę, język i tradycję, m.in. w kościelnych pieśniach. W państwie, w którym patriotyzm zajmuje właściwe miejsce w hierarchii wartości tj. zaraz po Bogu ? panuje ład społeczny, szanowana jest godność każdego obywatela i są zapewnione warunki do harmonijnego rozwoju społecznego.