Niedziela Palmowa jest też pierwszym dniem Wielkiego Tygodnia - upamiętniającego  mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Nazwa
„Niedziela Palmowa” pochodzi od wprowadzonego w XI wieku zwyczaju święcenia w tym dniu ozdobnych palm symbolizujących nie tylko męczeństwo Chrystusa, ale także odradzające się życie.  W liturgii tego dnia kluczowe są dwa momenty: radosna procesja z palmami oraz czytanie - jako Ewangelii - Męki Pańskiej według jednego z trzech ewangelistów: Mateusza, Marka lub Łukasza.
W ten sposób Kościół podkreśla, że triumf Chrystusa i Jego ofiara są ze sobą nierozerwalnie związane.   Kapłan w Niedzielę Palmową nie przywdziewa szat
pokutnych, fioletowych, ale czerwone. Procesja zaś  ma charakter triumfalny. Akcentują to m.in. pieśni,  które śpiewa się w czasie święcenia palm i procesji.
W Polsce wykonywanie palm wielkanocnych ma  bogatą tradycję. Związane jest to z naszą ludową  pobożnością. Niedziela Palmowa nazywana była u nas dawniej też Niedzielą Kwietną lub Wierzbną. W tym dniu po sumie odbywały się w kościołach przedstawienia pasyjne. Do dziś pasyjne misteria ludowe można zobaczyć w Wielki Tydzień w Kalwarii Zebrzydowskiej, oraz pobliskiej - Wejherowskiej. Dramatycznie widoczny jest kontrast ukazany w Niedzielę Palmową, pomiędzy triumfalnym powitaniem Jezusa, a okrutną śmiercią. Tak może być i w naszym życiu. Często jesteśmy traktowani przez naszych bliskich, sąsiadów czy inne osoby  podobnie jak Jezus – otrzymując najpierw pochwały  i komplementy, a za jakiś czas słysząc od tych samych ludzi słowa gorzkie, bolące, przynoszące ból i zwątpienie. Przypomnijmy sobie wtedy słowa Jezusa: Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Pan przechodzi między nami i zaprasza nas do podążania Jego śladami. Niedziela Palmowa daje nam szczególną ku temu okazję. Podobnie jak w muzyce uwertura, choć jest tylko wstępem do utworu, streszcza w sobie akcję całego dramatu, tak w liturgii Niedziela Palmowa zapowiada całą istotę i obydwie fazy Paschy: uniżenie i mękę oraz  zmartwychwstanie i chwałę Chrystusa.
Elżbieta Korowajczyk