Aktualności
(2020-12-24)
UROCZYSTOŚĆ BOŻEGO NARODZENIA
Słowo na Boże Narodzenie i Nowy Rok Liturgiczny 2020/2021
Wraz z adwentem rozpoczął się nowy rok liturgiczny 2020/21 z hasłem: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy” (motto biblijne: „Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” — J 6,32, symbol: chleb i wino. Kościół, żyjący eucharystycznym rytmem, Eucharystią przemawia, ewangelizuje i katechizuje najszersze rzesze wiernych, uczestniczących przede wszystkim we Mszy św. niedzielnej.
Liczne dokumenty Kościoła ukazują Eucharystię jako sakrament bezpośredniej obecności samego Chrystusa. Zbawiciel jest w tym sakramencie darem ofiarnym i Pokarmem, którego mocą Kościół ciągle żyje i wzrasta, jest ośrodkiem i celem całego życia sakramentalnego wiernych, jest źródłem i szczytem życia Kościoła i sprawowanego kultu, jest ostatecznie centrum wszystkich sakramentów i dzieł kościelnego apostolstwa albowiem „Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną ofiarę swojego Ciała i Krwi” (KL 47).
Zgromadzeni na świętej wieczerzy winniśmy pamiętać, że Eucharystia to nie coś, a Ktoś, a to wymaga właściwego przyjęcia osoby Zbawiciela. Liturgia jako wspólne dziedzictwo Kościoła, całej wspólnoty wierzących na Niego wskazuje i do Niego prowadzi. Wszyscy obecni w wieczerniku kościoła powinni dokładać starań, aby był On w tej wspólnocie doświadczany, aby słyszalne było Jego słowo i czytelna Jego ofiara oraz postawa służby, wyrażona w pokornym geście umycia nóg. Każda liturgia Mszy św. powinna mieć klimat wielkoczwartkowej Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, klimat spotkania z Bogiem bliskim, z Emmanuelem.
Ktoś powiedział: „Jaka Eucharystia — taka parafia i jaka parafia — taka i Eucharystia”. Tę zasadę możemy odnieść również do świętowania niedzieli w naszej wspólnocie parafialnej.
Choć ze względu na pandemię bywa, że jesteśmy pozbawieni obecności na Eucharystii w kościele, to jednak starajmy się uczestniczyć przez media w czasie rzeczywistym, w wyciszeniu i z otwartym sercem słuchając słowa bożego i przyjmując na sposób duchowy komunię świętą, pragnąc zjednoczenia z Chrystusem. Trzeba jednak pamiętać, że uczestnictwo we Mszy św. transmitowanej w mediach społecznościowych oraz przez radio i telewizję nie jest tożsame z udziałem w Eucharystii w kościele. Msza św. internetowa lub telewizyjna nie jest pełnym uczestniczeniem w Ofierze Chrystusa, chociażby dlatego, że nie ma możliwości przystąpienia do sakramentów. Korzystanie z dyspensy jest przywilejem, a nie obowiązkiem i powinno odbywać się po głębszym namyśle.
W każdej Mszy świętej przeżywamy wszystkie tajemnice wiary, w których Chrystus jest obecny. Przez święta Bożego Narodzenia, Pan Jezus przychodzący na świat w betlejemskiej stajni i dzisiaj szuka dla siebie miejsca w naszych sercach. Wystarczy z wiarą i dziecięcą ufnością powiedzieć: „Serce moje weź, niech Twą śpiewa cześć. Serce moje, duszę moją, Panie Jezu, weź !”
Papież Franciszek powiedział: „Bożonarodzeniowa choinka i szopka są znakami nadziei, Jezusa i miłości Boga, która zajaśniała w świecie. Żadna pandemia, żaden kryzys nie mogą zgasić tego światła.
Niech święta Narodzenia Pana, przez zgromadzenie na świętej wieczerzy – Mszy Świętej, modlitwie, miłości, życzliwości i pokoju, staną się dla nas okazją do otwierania dla Jezusa coraz głębszych pokładów naszych serc.
Z błogosławieństwem i życzeniami zdrowia.
ks. proboszcz i księża współpracownicy
Wraz z adwentem rozpoczął się nowy rok liturgiczny 2020/21 z hasłem: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy” (motto biblijne: „Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” — J 6,32, symbol: chleb i wino. Kościół, żyjący eucharystycznym rytmem, Eucharystią przemawia, ewangelizuje i katechizuje najszersze rzesze wiernych, uczestniczących przede wszystkim we Mszy św. niedzielnej.
Liczne dokumenty Kościoła ukazują Eucharystię jako sakrament bezpośredniej obecności samego Chrystusa. Zbawiciel jest w tym sakramencie darem ofiarnym i Pokarmem, którego mocą Kościół ciągle żyje i wzrasta, jest ośrodkiem i celem całego życia sakramentalnego wiernych, jest źródłem i szczytem życia Kościoła i sprawowanego kultu, jest ostatecznie centrum wszystkich sakramentów i dzieł kościelnego apostolstwa albowiem „Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną ofiarę swojego Ciała i Krwi” (KL 47).
Zgromadzeni na świętej wieczerzy winniśmy pamiętać, że Eucharystia to nie coś, a Ktoś, a to wymaga właściwego przyjęcia osoby Zbawiciela. Liturgia jako wspólne dziedzictwo Kościoła, całej wspólnoty wierzących na Niego wskazuje i do Niego prowadzi. Wszyscy obecni w wieczerniku kościoła powinni dokładać starań, aby był On w tej wspólnocie doświadczany, aby słyszalne było Jego słowo i czytelna Jego ofiara oraz postawa służby, wyrażona w pokornym geście umycia nóg. Każda liturgia Mszy św. powinna mieć klimat wielkoczwartkowej Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, klimat spotkania z Bogiem bliskim, z Emmanuelem.
Ktoś powiedział: „Jaka Eucharystia — taka parafia i jaka parafia — taka i Eucharystia”. Tę zasadę możemy odnieść również do świętowania niedzieli w naszej wspólnocie parafialnej.
Choć ze względu na pandemię bywa, że jesteśmy pozbawieni obecności na Eucharystii w kościele, to jednak starajmy się uczestniczyć przez media w czasie rzeczywistym, w wyciszeniu i z otwartym sercem słuchając słowa bożego i przyjmując na sposób duchowy komunię świętą, pragnąc zjednoczenia z Chrystusem. Trzeba jednak pamiętać, że uczestnictwo we Mszy św. transmitowanej w mediach społecznościowych oraz przez radio i telewizję nie jest tożsame z udziałem w Eucharystii w kościele. Msza św. internetowa lub telewizyjna nie jest pełnym uczestniczeniem w Ofierze Chrystusa, chociażby dlatego, że nie ma możliwości przystąpienia do sakramentów. Korzystanie z dyspensy jest przywilejem, a nie obowiązkiem i powinno odbywać się po głębszym namyśle.
W każdej Mszy świętej przeżywamy wszystkie tajemnice wiary, w których Chrystus jest obecny. Przez święta Bożego Narodzenia, Pan Jezus przychodzący na świat w betlejemskiej stajni i dzisiaj szuka dla siebie miejsca w naszych sercach. Wystarczy z wiarą i dziecięcą ufnością powiedzieć: „Serce moje weź, niech Twą śpiewa cześć. Serce moje, duszę moją, Panie Jezu, weź !”
Papież Franciszek powiedział: „Bożonarodzeniowa choinka i szopka są znakami nadziei, Jezusa i miłości Boga, która zajaśniała w świecie. Żadna pandemia, żaden kryzys nie mogą zgasić tego światła.
Niech święta Narodzenia Pana, przez zgromadzenie na świętej wieczerzy – Mszy Świętej, modlitwie, miłości, życzliwości i pokoju, staną się dla nas okazją do otwierania dla Jezusa coraz głębszych pokładów naszych serc.
Z błogosławieństwem i życzeniami zdrowia.
ks. proboszcz i księża współpracownicy
