Bóg w stajence

Słowo Boże jest najmniejszą ludzką istotą.

Bóg jest dziecięciem. Leży na słomie!

I jest dzisiaj równie kruchy, bezbronny... i kochający jak pierwszego dnia. Bezbronny.

Nie ma miejsca dla Boga miłości na tym świecie, którym rządzą rywalizacja i przemoc.

Nie ma miejsca dla Boga czułości w naszym życiu, wypełnionym rozumowymi dowodami i pewnikami.

Kiedy Dziecię puka do drzwi, wywieszamy kartkę „miejsca nie ma”. Tak! Bóg znalazł sobie miejsce — w żłóbku!

Tam, gdzie człowiek nie chce iść ani mieszkać. W stajni.

W tym mrocznym zakątku naszego życia, gdzie skryła się nasza pycha i nasza hańba, lęki i skąpstwo, nietolerancja i uprzedzenie.

Tam właśnie przychodzi Bóg, aby być z nami i dla nas.

Aby przemienić nasze lęki i egoizmy w miłość i otwarcie na innych, niesprawiedliwość i obojętność w poryw solidarności.

W Boże Narodzenie nie szukajcie Boga w jarzących się światłach.

Szukajcie Go w stajennym mroku tego świata i naszego życia.

Tam przybywa — aby was zbawić.

Święto Narodzin Jezusa Chrystusa jest obchodzone od IV w. Najstarsza wzmianka o nim pochodzi z 354 r. Boże Narodzenie obchodzone jest 25 grudnia.

Najprawdopodobniej chrześcijanie, nie znając prawdziwej daty Jego urodzin, wybrali dzień przesilenia zimowego, by pogańskim świętom ku czci narodzin boga słońca przeciw- stawić przyjście na świat Boga Człowieka. Data Bożego Narodzenia wiąże się też z apokryficznymi opowieściami o Zwiastowaniu, które dokonać się miało 25 marca.

Boże Narodzenie jest drugim co do ważności po Wielkanocy świętem chrześcijańskim. Jest obchodzone dwa dni. Czas Bożego Narodzenia trwa aż do niedzieli Chrztu Pańskiego (II niedziela po Święcie Objawienia) i obejmuje oktawę i inne święta związane z tajemnicą Wcielenia.