Pod hasłem „Weźmijcie Pismo Święte” w niedzielę 15 kwietnia będziemy obchodzić II Narodowy Dzień Czytania Pisma Świętego.

Niedziela Biblijna rozpocznie X Tydzień Biblijny (15-22 kwietnia). Będzie mu towarzyszyło hasło związane z rokiem duszpasterskim: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym”. Nawiązuje ono do wydarzenia z życia apostołów, którzy pośród prześladowań ze strony Żydów modlili się do Boga o pomoc. I – jak pisze św. Łukasz: „wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże” (por. Dz 4,31).

SŁOWO NA NIEDZIELĘ NIEDZIELA BIBLIJNA, 15 KWIETNIA 2018 R. (DZ 3,13-15.17-19; 1 J 2,1-5A; ŁK 24,35-48)

Oto w zeszłą niedzielę zakończyła się Oktawa Dnia Zmartwychwstania, ale ciągle trwa Oktawa niedziel (do Zesłania Ducha Świętego włącznie). Ona również ma odbijać echo tego najbardziej znaczącego wydarzenia w całym Wszechświecie. Nie jest to zwyczajne echo, którego głos cichnie. To Jezusowe echo wzmaga się i brzmi coraz mocniej, szczególnie odbijając się od przeszkód tego świata. Alleluja!

W Dziejach Apostolskich św. Piotr głosi dziś orędzie przebaczenia wszystkim odpowiedzialnym bezpośrednio za śmierć Jezusa. Wyjaśnia im, że zabijając Go, nie wiedzieli kim On jest naprawdę i stąd nie byli świadomi tego co czynili. Dokonane przez nich zło Piotr nazwa po imieniu. Jednocześnie mówi, że Jezus umarł za wszystkich i dlatego Jego miłosierdzie nad wszystkim co stworzył (por. Ps 145,9).

Podobnie jak w zeszłym tygodniu, tak i dzisiaj św. Jan uczy nas prostej drogi Bożych przykazań: tak-tak, nie-nie (por. Mt 5,37). Przyjmując tę prostotę stajemy się podobni do Boga i poznajemy Go właściwie. Jezus przychodzi do nas z orędziem Pokoju, który jest inny, niż daje nam świat (por. J 14,27). Nie jest to „święty s-pokój”, ale zapewnienie, że nasz Ojciec wszystko ma w swoich rękach. Nie mamy się więc niczego obawiać. Efekty tego możemy dostrzec w naszym codziennym życiu. Ile to razy Bóg wyciągał nas z trudnych, na pozór nie dających się pokonać problemów? Ile razy pokazywał, że jest mocniejszy od naszych słabości i że wystarczy tylko pozwolić Mu działać? Przykład takiego zaufania Ojcu dał Jezus w swoim wydarzeniu paschalnym: przeszedł mękę, umarł i zmartwychwstał, bo ufał, że Ojciec nie opuścił Go ani na chwilę. Znamy wymowę Psalmu 22, o ogromnej bliskości Mesjasza wołającego do Boga. Ten psalm to nie skarga a rozwinięcie słów: „Ojcze, ufam Tobie”. Przy końcu tego natchnionego utworu objawia się przyszła chwała Boża. Dokonało się to w Paschę Jezusa.

Zwieńczeniem tego wydarzenia przejścia Jezusa z umarłych do żywych jest zmartwychwstanie. To początek drogi także naszego zmartwychwstania, dlatego możemy otrzymać polecenie do czynnego głoszenia tej dobrej nowiny swoim życiem: „Wy jesteście świadkami tego” (Łk 24,48). Wypełniajmy je każdego dnia!

ks. Krystian Wilczyński